Eco logeren, het vraagt wat van een mens

Als we om 19u30 de enige weg, een onverlicht zandpad met diepe putten, naar het Jasmine Valley Eco-Resort in Kep inslaan, begint er een bewogen rit. De tuk tuk chauffeur is niet goed gezind omdat hij ons in het donker naar het hol van Pluto moet brengen en wij zijn lastig omdat ons dat 5 US$ gaat kosten voor een afstand van 2 km. Normaal betalen we daar maximaal 1 US$ voor, maar omdat niemand ons wil brengen voor dat bedrag hebben we weinig keuze.

verder lezen >

Een retourtje met de teletijdmachine: Kep en Kampot

Voor een heen-en-terugje naar het Indochina van de jaren ’20 ben je in Kep en Kampot aan het juiste adres. Hier bouwden de Fransen enkele prachtige Art Deco huizen en hotels om de drukte en de hitte van Phnom Penh te ontvluchten. Dat maakte van Kep een beetje het Saint-Tropez van Cambodja en Bokor Hill Station in Kampot het Biarritz waar de warmste maanden overbrugd werden wanneer het zelfs aan de kust onhoudbaar werd. Om maar te zeggen, ze hadden het hier goed voor mekaar, die Fransen.

verder lezen >

Phnom Penh, stad naar ons hart

Lekker eten, toffe winkeltjes, jong creatief talent, goeie initiatieven, … Er beweegt iets in Phnom Penh en ja, we zouden hier een tijdje kunnen wonen. Al mag de internetverbinding wel wat peper in zijn gat krijgen.

Voor wie binnenkort deze kant op komt en iets anders wil zien en doen dan wat er in de reisgids staat, dit vonden wij de moeite:

verder lezen >

Kiekenvlees all over again

Zes jaar geleden kwam ik voor het eerst naar Phnom Penh. Zoals dat dan gaat, werk je het lijstje van bezienswaardigheden af.

Ik zie me daar nog staan in S-21 (Security Prison 21 / Tuol Sleng), de middelbare school waar van 1975 tot 1979 minstens 20.000 tegenstanders van de Rode Khmer omgebracht werden. Stuk voor stuk mensen die Pol Pot ervan verdacht een coup tegen hem te willen plegen. De meesten hadden geen idee waarom ze gevangen werden gehouden en uiteindelijk bekenden ze misdaden die ze niet pleegden om van het dagenlange martelen af te zijn.

verder lezen >

Een dagje de boer op

Als volbloed plattelandskind en semi-plattelandskind (ik laat in het midden wie wat is) willen we af en toe eens tussen de velden rijden en de koeienstront rieken. Volgens onze Lonely Planet is de omgeving van Kratie daar de beste plaats voor. Als is het maar omdat de overheid hier een prachtig initiatief opstartte zodat toeristen het echte Cambodja kunnen ontdekken (de meeste Cambodjanen wonen op het platteland) en ook hier hun dollars laten rollen. Het initiatief kreeg de ronkende naam “Mekong Discovery Trail”. Via een aantal uitgestippelde routes per kajak, mountainbike, brommer, tuk tuk en zelfs paard en kar leren toeristen een andere, mooie maar veel armere kant van het land kennen. Voor zij die willen, liggen er ook homestays (logeren bij de mensen thuis) op de routes.

verder lezen >

Voorouderfeest in Kratie

Overal waar we de laatste tijd komen is het feest. Ook in Kratie, dat je trouwens uitspreekt als Kracheh.

Toen we er op 21 oktober in een restaurantje zaten te eten, zagen we de eigenaar plots met een zelfgemaakt kartonnen bootje rondlopen, gevuld met voedsel, waaronder twee muffins (uiteraard was mijn aandacht meteen getrokken!), en een heleboel kaarsjes.

verder lezen >

Welkom in helloland

We zijn in Cambodja, het land van de veelvuldige hellos. Overal waar je komt, krijg je een enthousiaste “hello!”, vaak gevolgd door tuk tuk. De ene chauffeur pakt het al iets origineler aan dan de andere.

verder lezen >